نگران نباش ، تنها نیستم
خیالت همیشه با من است

دلم قصه ای عاشقانه میخواهد که تا آخرش پای هیچ نفر سومی به میان نیاید

خدا ، امید و خواب را برای جبران غم های زندگی به ما ارزانی داشته است

به بعضیا باید گفت : کم پیدایی ، خدا را شکر !

میگن واسه کسی بمیر که واست تب کنه !
کسی تب نکرد ؟ یه خورده ؟ عطسه ؟ سرفه ام نبود ؟ کسی هست اصلا ؟

من بی تو در غریبترین شهر عالمم …
بی من تو در کجای جهانی که نیستی ؟ !

“انتظار” …
لحن خیس نگاه انسانهای ست ، که زندگیشان بوی تنهایی میدهد

همینقدر که گل دادن به یه خانم معجزه میکنه ، چایی آوردن برا آقای خونه هم معجزه میکنه !
گفتم در جریان باشین

فیلسوف چیه ؟
هنگامیکه فیل بین انسان و خورشید قرار بگیرد به طوری که سایه فیل روی انسان بیفتد ، فیلسوف رخ میدهد

سوختن زیباترین فرجام یک قلب است ، به شرطی که تو آتش بیار معرکه باشی !

تمام زخم هایم مرهمش لب های توست ، بوسه نمیخواهم ! فقط حرفی بزن …

گاهی دلم چقدر ساده تنگ میشود
برای کودکی هایم
خنده هایی از ته دل
خوابهایی آرام
نگاه هایی متفاوت
قهر هایی ساعتی
حرفهایی ساده

دوست داشتن کسی که شما رو دوست نداره مثل بغل کردن کاکتوس میمونه
هرچی محکم تر بغل کنی بیشتر آسیب میبینی

خاطره یعنی …
گذشته ، نگذشته !

ما عاشق فهم و ادب و معرفتیم
خاک قدم رفیق زیبا صفتیم
چون تک تک این صفات در قلب تو هست
ما مخلص تو ، عزیز با معرفتیم

یعنی اینقدر که دخترها دنبال شوهر میگردن اون سنجابه تو عصر یخبندان دنبال فندوق نمیگرده

مرا آموختی آواره باشم
به درگاه جنون بیچاره باشم
تو خورشیدی مدار عشق با توست
مرا بگذار تا سیاره باشم

دلش تنگ است !
حیف که میخواهد این بار حسابی روی حرفش بایستد

اگر موهایت نبود …
باد را چگونه نقاشی می کردم ؟

همیشه خاطره ای هست …
که نفس آدم را برای لحظاتی می گیرد !

در اوج ناراحتی و عصبانیت ، تنها یک لبخند تو مرا به وجد می آورد

با احتیاط بخوانید ، سطح متن ها “لغزنده اند”
بس که من سطر به سطر “باریدم” و نوشتم

باور کن ، نگاه مان طعم گرسنگی ندارد
تشنه ی قطره ای نوازش است !

چون بال به بال عشق بستی
تا هست جهان همیشه هستی

از قلبم پرسیدم چرا شب ها خوابم نمیره ؟
قلبم جواب داد :
چون بعدازظهر خوابیدی ، به من هیچ ربطی نداره !

باور کن ، نگاه مان طعم گرسنگی ندارد
تشنه ی قطره ای نوازش است !

چون بال به بال عشق بستی
تا هست جهان همیشه هستی

دلش تنگ است !
حیف که میخواهد این بار حسابی روی حرفش بایستد

کاش به قیمت لبریز کردن دیگران از غصه ، خودمان را خالى نکنیم

مگر تو باران را دوست نداشتی ؟
برگرد و ببین آسمان چشمانم را برایت بارانی کردم

چقدر کش می آیند روزها …
وقتی دلتنگش میشوی

اصلا به روی خودم هم نمی آورم که نیستی
هر روز صبح شماره ات را می گیرم

یعنی اینقدر که دخترها دنبال شوهر میگردن اون سنجابه تو عصر یخبندان دنبال فندوق نمیگرده

مرا آموختی آواره باشم
به درگاه جنون بیچاره باشم
تو خورشیدی مدار عشق با توست
مرا بگذار تا سیاره باشم

دوست داشتن کسی که شما رو دوست نداره مثل بغل کردن کاکتوس میمونه
هرچی محکم تر بغل کنی بیشتر آسیب میبینی

گفتم خدایا سوالی دارم
گفت : بپرس
پرسیدم چرا وقتی شادم همه با من میخندند ولی وقتی ناراحتم کسی با من نمیگرید ؟ !
جواب داد : شادی را برای جمع کردن دوست آفریده ام ولی غم را برای انتخاب بهترین دوست

وقت و بی وقت سرش نمی شود
“خاطرات تو”

نترس ، راه عاشقی توش شکست و باختن زیاده ، قدم بردار ، وقتی به عشقت برسی این راه زیبا ترین راهی میشه که توش قدم برداشتی

یه وقتایی یه کسایی رو تو زندگیمون راه میدیم که ننه باباشون تو خونه به زور راهشون میدادن …

نفهم ترین موجود دنیا دل است ، آن هنگام که با هیچ زبانى رام نمیشود

نیستی
و
من
پرم از لحظاتی که مملو از توست …

همه گفتند :
بخشش از بزرگان است
من بخشیدم و هیچکس نگفت چقدر بزرگ شدى
همه گفتند :
بلد نبودى حقت را بگیرى

بعضیام دلتو که میدی بهشون پس میارن ، اما انقد له شده دیگه خودتم نمیدونی باهاش چیکار کنی !

جانم که تو باشی …
جان به لب شدن چه لذتی دارد

باید یکی توی زندگیت داشته باشی که فاصله ی “دلم تنگ شده” و “دارم میام دنبالت” بیشتر از چند ساعت نباشه …

زندگی می کنم و برایش دلیل هم دارم :
دوست داشتن تو

برای دلم گاهی پدر میشوم …
خشمگین میگویم : بس کن تو دیگر بزرگ شده ای !

عاشقانه هایی که برایت مینویسم مثل آن قهوه هایی هستند که خورده نمیشوند ، سرد میشوند و باید دورشان ریخت
فنجانت را بده تا دوباره پر کنم

یه آدمایی هم هستن اسمشون دوسته …
خودشون دشمن !

از وقتی رفته ای دست هایم خواب رفته اند
و هر شب خواب دست های تو را می بینند

امشب خودم را به باد داده ام !
لحظه ای پنجره را باز کن

به سلامتی پسری که گفت :
اگه بمونی میشی مادر دخترم
اگه بری میشی اسم دخترم

سلام بر تو که عاشق سلام بر تو که شیدا/سلام بر تو که خوابی سلام بر تو که رویا
سلام شعر فریبا سلام دلبر زیبا/سلام راوی غم ها سلام عاشق شیدا

.
سلام ای طراوت همیشه! دوست دارانت را دریاب! ما آن بی دلانیم که دل خود را در افق های آبی ات می جوییم!

.
سلام
صبحت زیبا چرا من هر صبح خودم را در آینه تو سبز می بینم و تو خودت را در آینه من آبی
بیا برویم باورمان را قدم بزنیم تا شانه های خیابان خیال کنند جنگل و دریا بهم رسیده اند

.

.
سلام بهونه قشنگ من برای زندگی/آره بازم منم همون بهونه همیشگی
فدایه مهربونیات چه می کنی با سرنوشت/دلم برات تنگ شده بود این نامه و واست نوشت

ایکاش کنارت بودم تا

زیباترین لالایی عاشقانه را برایت زمزمه کنم و تو اسمان قلبم را با مهتاب زیبای چشمانت نور باران کن تا خوابت ببرد

شبت به خیر عزیزم

.

.

.

باز هم شب شدو  و من هنوز بی عشق تو از تمام رویا ها دلگیرم
امشب درانتظار یک شب به خیر تا صبح بیدار خواهم ماند اما تو  چشماهای زیبایت را به رویاها بسپار….شب به خیر

.

.

.

باز صدا می زنم تو را …. امشب بازم میسپارمت به اون کسی که تو دیار بی کسی بین همه دلواپسی مونس و همدمم بوده تو رو به من هدیه داده

شب به خیر نازدانه گلم

.

.

.

تو بخواب نازنینم ….

به جان تمام دلواپسی هایم قسم،

که لحظه ای دیده بر هم ننهم

و نگهبان تمام غزل های بر باد رفته باشم

قول می دهم یک مو نیز از سر قاصدک رویاهایت کم نشود ،

تو بخواب نازنینم ….شب به خیر

.

.

.

خوابی؟دلم می خواد آروم خوابیده باشی، بی ترس، بی دلهره، بی دلتنگی

دلم می خواد وقتی خوابی اونجا باشم، دم در وایسم، سرمو بچسبونم به چارچوب، نگات کنم

خوب بخوابی گلم

خوابای رنگی ببینی

راه میروم و شهر زیر پایم تمام میشود ولی تو …
هیچ کجا نیستی !

ما به جمله ی همیشه حق با “مشتری” است اعتراض داریم !
امضا : جمعی از سیارات منظومه شمسی

مهر ، آبان ، آذر
نه هرگز !
به پای سردی نگاه تو نمی رسند

وقت کردی برایم پیامکی بفرست
و فکر کن به پرنده ای که روزی میخواست آغوشت آشیانه اش باشد

به سراغ من اگر می آیی ، نرم و سهراب وار بیا
مبادا پر کشد کبوتر تنهایی من !

سالهاست که معنای این را نفهمیده ام “رفت و آمد” یا “آمد و رفت” ؟
آدمها می روند که برگردند ، یا می آیند که بروند ؟

حس قشنگی ست …
بودن انسان هایی که به یک چشم بر هم زدن دلت را پر از حس زیبای به پرواز در آمدن ، میکنند

در تو صیادى ست با آب و دانه و هزار چاقوى تیز
و در من حماقتى گنجشک وار که آسوده مى کشاندم بر بام تو !

وقتی نباشی
فرقی نمی کند که شنبه است یا سه شنبه …
تمام روزها جمعه است
و زندگی تعطیل !

آسمان زیباست ، ولی نباید بیش از حد سر به هوا بود

میگذارم و میروم ، نه اینکه دوستت نداشته باشم ، چون از نخودی بودن متنفرم

تبعید یعنی سردی و غربتی مملو دور از دست های گرم تو

چشم به راه که باشی
انتظار تو را می خورد
خوره تو می شود
به هر تلنگری می شکنی
و در ثانیه ها تکرار می شوی
ولو اینکه بدانی معجزه نمی شود

ویاهای کوچک را آرزو نکن ، برای تکان دادن قلبت به اندازه کافی قدرت ندارند

چنان عشقت به جانم آتش افروخت
که تا صبح قیامت بایدم سوخت

خیالت معجزه ای است !
هر روز غرقش می شوم و نمی میرم

گاهی لجم میگیرد از عاشقانه ها !
اصلا سرودن نمی خواهد ، یکی هست …
که ماندن بلد نیست دیگر

کاش زندگی هم دکمه پاور داشت !

به سلامتى حرفاى دلم که فقط به تو گفتم