دیشب که سکوت خانه دق مرگم کرد
وابستگی ام را به تو باور کردم
ذهن مثل چتر نجات است ، وقتی عمل می کند که باز شده باشد
شهامت میخواهد ، دوست داشتن کسی که هیچ وقت ، هیچ زمان سهم تو نخواهد شد !
عالمان فتوی به تحریم نگاهت داده اند
عمر این تحریم ها آنی ست حرفش را نزن !
باران که گرفت …
زنده شدی از میان هزار لحظه دلتنگی
و من خیس شدم از عطر بودنت
طولانی ترین فاصله در دنیا ، فاصله ی ۲۰ سانتی از سر تا قلب است
آرام بگیر کرم ابریشم
آنسوی پیله ات
پروانه ها خسته اند از پریدن
نمی خواهم خاک تیمم ات باشم ، بوسه می خواهم !
مُهر نمازم کن
سکه زندگی ام شیر ندارد اما همین “خط” را دوست دارم که مرا گاهی به تو وصل میکند
به بعضیا باید گفت بین ما رو همزن برقی هم نمیتونه بهم بزنه ، شما که دیگه جای خود داری قاشق چای خوری
هرچه بیشتر نگاهت می کنم بیشتر غرق میشوم
راستش را بگو تو ماه شده ای ! یا من دیوانه ؟ !
تقدیر را از یاد ببر …
تقصیر ها را من میکشم به دوش
خوب من
تنها چند لحظه را با من و این دلتنگیم قدم بزن
میگن خوبیه که باعث دلتنگی میشه
تو چقدر خوبی که بی اندازه دلم برایت تنگ است
فکر می کنم هنر اصلی ، هنر فاصله ها باشد
زیاد نزدیک به هم می سوزیم و زیاد دور ، یخ می زنیم