در بازگشت از زیارت “تنهایی” خنده سوغات بیاور ، من هم پیش پایت “سکوت” را سر می برم
سرگیجه بهانه بود ، میخواستم با تمام وجودم احساس کنم تکیه گاهمی !
خال دل را حکم کردم تا بدانی ای دوست
در قمار با تو بودن ، هستی ام را میگذارم
در بازگشت از زیارت “تنهایی” خنده سوغات بیاور ، من هم پیش پایت “سکوت” را سر می برم
سرگیجه بهانه بود ، میخواستم با تمام وجودم احساس کنم تکیه گاهمی !
خال دل را حکم کردم تا بدانی ای دوست
در قمار با تو بودن ، هستی ام را میگذارم