چقدر خوبه آدم یکیو انقدر دوست داشته باشه که حتی با شنیدن اسمشم آرامش پیدا کنه
اگر خود را برای آینده آماده نسازید ، بزودی متوجه خواهید شد که متعلق به گذشته هستید
سخت است وقتی کسی را که دوستش داری رهایت کند ، ولی از آن سختر این است که فکرش ، اسمش ، یادش ، رهایت نکند !
روح نیز همچون رودخانه و گیاه به نوع دیگری از باران نیاز دارد
امید
ایمان
و دلیلی برای زیستن
دیگران ، معشوق را مایملک خویش می پندارند اما من ، تنها می خواهم تماشایت کنم !