دختر کوچولو : چیکارم داشتی گفتی بیام اینجا ؟
پسر کوچولو : میشه با پسرای دیگه بازی نکنی ؟

رویای مرا به خاک نسپار ، من سالهاست که لحظه به لحظه آنها را میسازم ، وجودم تمنای تو میکند
دلت را بیارو با من “واقعیت” بساز

به چال گونه ات ، گاهی می شود سوگند خورد !
اما به چشمهایت ، همیشه

این روزهایم به تظاهر می گذرد …
تظاهر به بی تفاوتی
تظاهر به بی خیالی
به شادی
به اینکه دیگر هیچ چیز مهم نیست …
اما …
چه سخت می کاهد از جانم این “نمایش”

خوبی را آرزو میکنم برای آنهایی که یاد نگرفتند بد باشند

از هر طرفی رفت دلم ، راه به غم بود
یک کوچه بن بست در این شهر ندیدم

نه مژده ای
نه مسیحا نفسی
و نه آمدنی
این شد که به فال بی اعتقادم

خیلی دلتنگتم ، اما …
نمیدانم “خیلی” را چگونه بنویسم که “خیلی” دیده شود

من نمیدانم گناه ماهی های برکه چیست
ماه لبخندش را گرفت از آنها وقتی تو رفتی !

چشمانت همرنگ قهوه است ، تلخ اما …
اعتیاد آور

در بازگشت از زیارت “تنهایی” خنده سوغات بیاور ، من هم پیش پایت “سکوت” را سر می برم

سرگیجه بهانه بود ، میخواستم با تمام وجودم احساس کنم تکیه گاهمی !

خال دل را حکم کردم تا بدانی ای دوست
در قمار با تو بودن ، هستی ام را میگذارم